Coś do poczytania... #12

Miałam ostatnio 6 dni wolnego, wyobrażacie sobie? Rozchorowałam się, dostałam L4 i spędziłam kilka cudownych dni w wyrku, z książką, kotem, ciepłą herbatą i... cóż, antybiotykami, nie mogło być zbyt pięknie ;) W każdym razie udało mi się trochę poczytać, więc dziś podzielę się z Wami opiniami o pięciu ostatnio przeczytanych książkach - choć zaczęłam już gromadzić kolejną piątkę do kolejnego wpisu ;)

 

 
"Piekło czy niebo?" Linda Howard

"Nieznośny upał nie dawał zasnąć. Spacer po plaży mógł być ostatnim ratunkiem. Idąc powoli brzegiem oceanu i wpatrując się w jego ciemne wody Rachel nagle wyczuła jakieś zagrożenie. Wtedy fale wyrzuciły na brzeg nieprzytomnego mężczyznę. Miał dwie rany postrzałowe. Życie powoli z niego uciekało. Kim był: przestępcą czy ofiarą?
Instynkt podpowiedział Rachel , by nie wzywała policji. Nadludzkim wysiłkiem zataszczyła nieznajomego do swego domu, opatrzyła mu rany, udzieliła schronienia. Szybko stają się sobie bliscy, rodzi się między nimi wielka miłość i szalona namiętność. Mimo to rozstanie jest nieuniknione?"

Lindy nie mogło zabraknąć w tym zestawieniu, choć to chyba najgorsza z jej książek, jakie miałam przyjemność czytać. Bo przyjemność z czytania niewątpliwie jest - jest to lekka i łatwa literatura. Tu jednak mam wrażenie, że książka jest mniej dojrzała, jakby Linda pisała ją jako młodziutka kobieta (szczerze mówiąc, nie wiem, jak chronologicznie ustawić ją w twórczości pani Howard) - bohaterka, niby doświadczona, 30letnia wdowa, a zachowuje się średnio racjonalnie. Poza tym nie ma tego zaskoczenia, które do tej pory serwowała nam autorka na koniec powieści.

Krótko mówiąc - Lindę Howard polecam, ale raczej inne pozycje.
 

   

 "Pamiętnik" Nicholas Sparks

 

"W starym, wytartym notatniku kryje się kronika pewnej miłości, która rozkwitła po zakończeniu II wojny światowej gdzieś w Karolinie Północnej. Noah Calhoun odczytuje ją wieczorami w domu opieki pewnej kobiecie cierpiącej na chorobę Alzheimera. Dzięki sile uczucia przeżywa na nowo cudowne chwile swojej wielkiej miłości. Przypomina sobie, kiedy w 1932 roku po raz pierwszy zobaczył Allie Nelson - ich potajemne spotkania, wspólne wakacje i trudny okres rozstania, gdy zniknęła z jego życia na czternaście lat..."

Zabrałam się za tę książkę tylko dlatego, że wiele moich znajomych jest zachwyconych historią - zazwyczaj ekranizacją tej powieści. Cóż, przez film nie przebrnęłam, postanowiłam dać szanse książce. Pierwsze wrażenie? Ckliwy język na samym wstępie i wielki druk jak w książce typu "Czytam sam!". Zupełnie nie porwała mnie historia miłosna sprzed lat, opowiadana przez Noah, tym bardziej nie porwał mnie styl autora. Gdyby powieść składała się tylko z tych elementów, dostałaby pewnie najniższą z możliwy not. Jednak ostatnie kilkadziesiąt stron... to, co się dzieje obecnie w życiu Noah i Allie, ich listy... OK, przyznaję, ta część jest mocno poruszająca, uroniłam kilka łez, doceniłam historię. Mimo wszystko nadal uważam, że takie ckliwe przesłodzone powieści nie są dla mnie i może coś nie tak z moim postrzeganiem świata albo wiarą w ludzi, ale trudno mi sobie wyobrazić taką miłość i takie wyznania pary w tak podeszłym wieku - mimo że jestem od siedmiu lat w szczęśliwym związku.
 
  

 "Perfumy Kleopatry" Jina Bacarr

 
"Europa, 1939 rok. Nad światem zbierają się ciemne chmury, wybuch wojny jest tylko kwestią czasu. Jednak elity balują i bawią się w ekskluzywnych klubach, w których królują dekadencja i perwersja. Jedynym zmartwieniem tych ludzi jest zaspokojenie własnych żądzy...
Lady Eve Marlowe ma wszystko, co potrzebne do prowadzenia rozwiązłego życia - dobre pochodzenie, majątek, urodę i nieposkromiony apetyt seksualny. Ma też wyjątkowo cenny skarb - recepturę perfum przygotowanych ponoć dla samej Kleopatry. Niepokojący, uwodzicielski zapach działa na zmysły i wyzwala pożądanie. Siła starożytnego eliksiru wciąga Eve w niebezpieczną grę. Przemierzając metropolie Europy i Afryki, lady Marlowe odrzuci resztki wstydu i zasmakuje w czysto cielesnej rozkoszy."

Dawno nie czytałam tak chaotycznej powieści. Zdecydowana większość fabuły to pamiętnik głównej bohaterki, która co rusz zmienia omawiany okres w swoim życiu, przez co bardzo trudno jest połapać się w chronologii zdarzeń. Wydaje mi się, że cała fabuła utkana jest tylko po to, żeby upchać jak najwięcej erotycznych zwierzeń i opowieści bohaterki, a cały wątek szpiegowski mógłby być ciekawy, gdyby go bardziej rozwinąć. Szczerze mówiąc nieco męczyłam się przez tę książkę - nie porywa, za mało tu akcji i jakiegoś płynnego ciągu przyczynowo-skutkowego.
 
  

"Ryzykowny pomysł" Jacek Dąbała

"'Ryzykowny pomysł' to kryminał Jacka Dąbały, powieściopisarza, literaturoznawcy, antropologa mediów, wieloletniego dziennikarza telewizyjnego. Opublikował powieści: Telemaniak, Prawo śmierci, Pieszczochy losu, Diabelska przypadłość, i Złodziej twarzy, jest także współautorem scenariusza do filmu Młode wilki Jarosława Żamojdy. 'Ryzykowny pomysł' przedstawia losy Artura Brandta, znanego scenarzysty i reportera telewizyjnego, dla którego pomyłkowy telefon staje się początkiem niebezpiecznego, dziennikarskiego śledztwa. Czy podejmując zagadkowy trop, zrealizuje reportaż swojego życia, czy też straci więcej, niż przypuszczał, czytelnik musi przekonać się sam."

Rzadko sięgam po polskie książki, a tę wzięłam z biblioteki właściwie przypadkiem. Opisana jest jako kryminał, a okazuje się, że to bardzo przyjemna lekka lektura z wielką dozą humoru. Bardzo spodobał mi się styl autora, to jak buduje fabułę i w jednym zdaniu zawiera cały zwrot akcji. Dotarłam do świetnego, zaskakującego zakończenia, a wtedy okazało się, że po nim następuje jeszcze jedno, lepsze i bardziej zaskakujące zakończenie w epilogu. Na pewno nie jest to książka, którą zapamiętam na lata, ale nie żałuję tych kilku godzin poświęconych na czytanie jej :)
 
 

 "Grobowy zmysł" Charlaine Harris

"Martwi leżą dosłownie wszędzie. Harper wyczuwa ich grobowym zmysłem. Harper zarabia na życie czymś w rodzaju słuchu i węchu, ale…metafizycznego. „Czuje” człowieka, który wybrał się na polowanie ze swoim wrogiem i od lat leży w zaroślach pod tamtym drzewem. Widzi kości pechowej kelnerki, co obsługiwała niewłaściwą osobę i skończyła pod dachem opuszczonej rudery. Słyszy historię nastolatka, który wypił za dużo w nieodpowiednim towarzystwie. Podły los zgotował mu płytki grób w sośniaku. Gdzieś tam, wśród zwłok zakopanych w ogródku, zatrzaśniętych w bagażnikach porzuconych aut, obciążonych blokami cementu i zatopionych w jeziorze, może być jej siostra."
 

Uwielbiam książki pani Harris! Nie te, które przyniosły jej największą sławę i na ich podstawie nakręcono serial 'True Blood', ale z zapałem pochłaniam wszystkie inne jej serie. Teraz trafiłam na kolejną, tym razem bohaterką jest Harper, która po wypadku w dzieciństwie jest w stanie wyczuć ciała zmarłych, oraz jej brat, z którym łączą ją podejrzane relacje. Jak inne książki autorki, tak i tę czyta się niesamowicie płynnie i szybko, fabuła bardzo wciąga i skłania czytelnika do wyciągania własnych wniosków - a i tak końcówka powoduje wielkie "Ahaaaa..." ;) Z wielkim entuzjazmem wzięłam się także za pozostałe tomy ("Grób z niespodzianką", "Lodowaty grób" i "Grobowa tajemnica") i od razu mogę Wam powiedzieć, że trzymają poziom - jeśli przeczytacie pierwszy, zdecydowanie zachęcam również do pozostałych :)

 

I tradycyjnie zapytam - czytałyście którąś z tych pozycji? A może zamierzacie przeczytać? :) Zapraszam do dyskusji! (Coś czuję, że tym razem o "Pamiętniku" będzie tu najgłośniej ;)).

 

Jeszcze jedna mała kwestia - na próbę wyjustowałam posta, choć zwykle piszę z wyśrodkowanym tekstem i już się przyzwyczaiłam... Chciałabym jednak Was zapytać - czy tak czyta Wam się lepiej? A może nie robi Wam to różnicy? :) Dajcie znać!

Zdjęcia okładek i opisy pochodzą ze strony LubimyCzytac.pl